Bieżący numer

tegoroczny drugi numer „Leczenia Ran” ma dla mnie szczególne znaczenie.

Po p ierwsze, n a d orocznym z jeździe EWMA w Barcelonie, w którym uczestniczyło ponad 5ooo osób, dr hab. n. med. Justyna Cwajda-Białasik z Byd­goszczy, po pięknej prezentacji zatytułowaniej Results of a pilot study of diabetes-related foot disease (DFD) screening in an AT-risk group, otrzymała nagrodę za najlepszy abstrakt roku (Best Abstract of the Year Prize). Praca ta powstała przy współudziale dr hab. n. med. Pauliny Mościckiej i pod kierownictwem prof. Marii Szewczyk w Katedrze Pielęgniarstwa Zabiegowego Collegium Medicum im. L. Rydygiera UMK i Poradni Leczenia Ran Przewlekłych Szpitala Uniwersyteckiego nr 1 w Bydgoszczy. To ogromne wyróżnienie i ukoronowanie wieloletniej pracy na­ukowej całego zespołu prof. Marii Szewczyk, która w 2000 r. rozpoczęła piękną przygodę z leczeniem ran przewlekłych, tworząc bardzo dobry ośrodek i wychowując kolejne pokolenie osób zainteresowa­nych tą dziedziną medycyny. Niedawno zatwierdzone dwa tytuły doktora habilitowanego dla dr Pauliny Mościckiej i dr Justyny Cwajda-Białasik są nie tyl­ko potwierdzeniem właściwego procesu kształcenia i prowadzenia badań naukowych, lecz także znako­mitym przykładem dla innych szybko rozwijających się ośrodków leczenia ran w Polsce, w jaki sposób łączyć i rozwijać te wszystkie elementy dla dobra chorego z raną przewleką.

Serdeczne gratulacje!

Po drugie, numer ten jest ostatnim dla mnie w roli redaktora naczelnego. Podjąłem decyzję o zakończe­niu współpracy z czasopismem „Leczenie Ran”.

Chciałbym tym ciekawym, drugim tegorocznym, numerem podziękować wszystkim Państwu za miłą współpracę przez ostatnich blisko 18 lat. Stanowisko redaktora naczelnego przez te wszystkie lata było dla mnie ogromnym wyzwaniem polegającym nie tylko na kompletowaniu poszczególnych numerów, zapra­szaniu do współpracy i pisania ciekawych artykułów, ale i do odpowiednich relacji z wydawcami, których w czasie mojej kadencji aż czterokrotnie musieliśmy zmieniać.

Chciałbym serdecznie podziękować wszystkim członkom Rady Naukowej „Leczenia Ran” za wsparcie i pomoc w pozyskiwaniu prac oraz redagowaniu na­szego czasopisma. Szczególne podziękowania kieruję do dr n. med. Katarzyny Cierzniakowskiej, sekretarz Redakcji, która nie tylko wykazywała się ogromną cierpliwością i wytrwałością w poprawianiu prac przychodzących do druku, ale i w kontaktowaniu się z autorami prac i mobilizowaniu recenzentów do dotrzymywania terminów ich recenzji.

Osobne podziękowania składam wydawnictwu Moc Media i osobiście red. Sylwii Chrabałowskiej, której pomysł umiędzynarodowienia czasopisma zyskał moją aprobatę i okazał się przysłowiowym „strzałem w dziesiątkę”. Udało się nam pozyskać au­torów z innych krajów i spowodować, że język angiel­ski publikacji zagościł na łamach „Leczenia Ran” już na stałe, co pozwoliło na większą rozpoznawalność czasopisma na świecie.

Kończąc swoją, jakże ciekawą i zarazem wyma­gającą wiele wysiłku kadencję, chciałbym następne­mu redaktorowi naczelnemu „Leczenia Ran” życzyć, aby zapoczątkowane zmiany udało się kontynuować, w tym działania o wprowadzenie czasopisma do no­wych baz indeksacyjnych.

Wszystkim czytelnikom dziękuję za zaintere­sowanie naszym czasopismem i życzę, aby zawsze przekazywało ono najlepszą i najbardziej aktualną wiedzę o leczeniu ran w naszym kraju i na świecie.

To była wielka przyjemność służyć Państwu.